ﻫﻤﻪ ﺷﺐ ﻧﺎﻟﻢ ﭼﻮﻥ ﻧﯽ ﮐﻪ ﻏﻤﯽ ﺩﺍﺭﻡ،ﮐﻪﻏﻤﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﺮﺩﯼ ﺍﻣّﺎ ﻧﺸﺪﯼﯾﺎﺭﻡ ﯾﺎﺭﻡ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﻮﺩﯼ،ﺑﯽ ﻣﺎ ﺭﻓﺘﯽ ﭼﻮﻥﺑﻮﯼ ﮔﻞ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﺭﻓﺘﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎﻧﺪﻡ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﻓﺘﯽﭼﻮ ﮐﺎﺭﻭﺍﻥ ﺭﻭﺩ،ﻓﻐﺎﻧﻢ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ، ﺑﺮ ﺁﺳﻤﺎﻥﺭﻭﺩ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﯾﺎﺭﻡ ﺧﻮﻥ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﻡ ﻓﺘﺎﺩﻡ ﺍﺯ ﭘﺎﺯ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﯽ، ﺍﺳﯿﺮ ﻋﺸﻘﻢ، ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺍﻧﯽﺭﻫﺎﯾﯽ ﻏﻢ ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻧﻢ ﺗﻮ ﭼﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﮐﻦ ﮐﻪﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯽ ﮔﺮ ﺯ ﺩﻝ ﺑﺮ ﺁﺭﻡ ﺁﻫﯽ ﺁﺗﺶ ﺍﺯﺩﻟﻢ ﺭﯾﺰﺩ ﭼﻮﻥ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺍﺯ ﻣﮋﮔﺎﻧﻢ ﺍﺷﮏﺁﺗﺸﯿﻦ ﺭﯾﺰﺩ ﭼﻮ ﮐﺎﺭﻭﺍﻥ ﺭﻭﺩ،ﻓﻐﺎﻧﻢ ﺍﺯﺯﻣﯿﻦ، ﺑﺮ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﻭﺩ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﯾﺎﺭﻡ ﺧﻮﻥﻣﯽ ﺑﺎﺭﻡ ﻧﻪ ﺣﺮﯾﻔﯽ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻏﻢ ﺩﻝ ﮔﻮﯾﻢ ﻧﻪﺍﻣﯿﺪﯼ ﺩﺭ ﺧﺎﻃﺮ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺟﻮﯾﻢ ﺍﯼ ﺷﺎﺩﯼﺟﺎﻥ، ﺳﺮﻭ ﺭﻭﺍﻥ، ﮐﺰ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺭﻓﺘﯽ ﺍﺯ ﻣﺤﻔﻞﻣﺎ، ﭼﻮﻥ ﺩﻝ ﻣﺎ، ﺳﻮﯼ ﮐﺠﺎ ﺭﻓﺘﯽ ﺗﻨﻬﺎﻣﺎﻧﺪﻡ، ﺗﻨﻬﺎ ﺭﻓﺘﯽ ﺑﻪ ﮐﺠﺎﯾﯽ ﻏﻤﮕﺴﺎﺭﻣﻦ؟، ﻓﻐﺎﻥ ﺯﺍﺭ ﻣﻦ ﺑﺸﻨﻮ ﺑﺎﺯ ﺁ، ﺑﺎﺯ ﺁ ﺍﺯﺻﺒﺎ ﺣﮑﺎﯾﺘﯽ ﺯ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺸﻨﻮ ﺑﺎﺯ ﺁ، ﺑﺎﺯ ﺁﺳﻮﯼ ﺭﻫﯽ ﭼﻮﻥ ﺭﻭﺷﻨﯽ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﺎ ﺭﻓﺘﯽﺑﺎ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﺑﺎﺩ ﺻﺒﺎ ﺭﻓﺘﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎﻧﺪﻡ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﻓﺘﯽ*my yahoomail :www.arya2012m@yahoo.com

salam,khobi shoma???

ﻣﻦ ﭼﻪ ﺩﺭ ﻭﻫﻢ ﻭﺟﻮﺩﻡ، ﭼﻪﻋﺪﻡ ﺩﻟﺘﻨﮕﻢ ﺍﺯ ﻋﺪﻡ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻩﺍﻡ ﺩﻟﺘﻨﮕﻢ ﺭﻭﺡ ﺍﺯ ﺍﻓﻼﮎ ﻭ ﺗﻦ ﺍﺯﺧﺎﮎ، ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﺎﻏﺮ ﭘﺎﮎ ﺍﺯ ﺩﺭ ﺁﻣﯿﺨﺘﻦﺷﺎﺩﯼ ﻭ ﻏﻢ ﺩﻟﺘﻨﮕﻢ ﺧﻮﺷﻪ ﺍﯼ ﺍﺯﻣﻠﮑﻮﺕ ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﺩﻭﺭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ! ﻣﻦﻫﻨﻮﺯ ﺍﺯ ﺳﻔﺮ ﺑﺎﻍ ﺍﺭﻡ ﺩﻟﺘﻨﮕﻢ ﺍﯼﻧﺒﺨﺸﻮﺩﻩ ﮔﻨﺎﻩ ﭘﺪﺭﻡ ﺁﺩﻡ ﺭﺍ! ﺑﻪﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﻧﺒﺨﺸﻮﺩﻩ ﻗﺴﻢ ﺩﻟﺘﻨﮕﻢ ﺣﺎﻝ،ﺩﺭ ﺧﻮﻑ ﻭ ﺭﺟﺎ ﺭﻭﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﺩﻡﺩﻭ ﻗﺪﻡ ﺩﻟﻬﺮﻩ ﺩﺍﺭﻡ، ﺩﻭﻗﺪﻡ ﺩﻟﺘﻨﮕﻢﻧﺸﺪ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﺑﺮﻡ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺩﻭﺭﯼ ﺭﺍﮔﺮﭼﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﺳﯿﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﻫﻢ !ﺩﻟﺘﻨﮕﻢ! )

binamos
3 ahzariye barat be sherkat hafariye ahvaz omadeh
binamosجواب virangar2
1 شهرسلام دوستان نام این شخص جمال حمیدی فرزند لفته متولد 1351 شاغل در شرکت حفاری اهواز که با اکانتهای andam80 virangar jamalbedvi در این سایت چت می کند و دارای سه فرزند می باشد از سوی دادگاه ارشاد تهران تحت تعغیب می باشد .
هرکس از وی نشانی دارد ویا اطلاعاتی دارد لطفا به virangar2 و یا با دادگاه ارشاد و پرونده رمالگری (دعا نویسی)جمال بدوی تماس گرفته و یا با شماره تلفن 09351251294 وکیل پرونده تماس حاصل نمایید .
ضمنا این شخص همراه یک زن بدکاره انجام به این کار می کنند .
زنهای شوهردار و دختران را توسط رمال گری اغفال کرده و با گرفتن عکس از این زنها سوئ استفاده می کنند.
شماره تلفنهای این اشخاص به شرح زیر است
09168660663 09163151342 09371805179
ضمنا این اشخاص متواری می باشند.هرکس به هر نوعی با این ها در ارتباط باشد شریک جرم بوده و از سوی دادگاه ارشاد مورد پی گیری میباشند جواب

کسی ﺣﺎﻟﻢ ﻧﻤﯽ ﭘﺮﺳﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﺒﻬﺎﯼ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﻏﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺁﻏﻮﺷﻪ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮐﺴﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺟﻮﺷﻪ ﮐﺴﯽ ﺣﺎﻟﻢ ﻧﻤﯽ ﭘﺮﺳﻪ ﮐﺴﯽ ﺩﺭﺩﻡ ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﻪ ﻧﻪ ﻫﻢ ﺩﺭﺩ ﻭ ﻫﻢ ﺁﻭﺍﯾﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﯾﮏ ﺩﻝ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﮔﺸﺘﮕﯽ ﺑﯿﺰﺍﺭﻡ ﻭ ﺑﯿﺰﺍﺭ ﻭﻟﯽ ﺭﺍﻩ ﻓﺮﺍﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﻟﺐ ﺗﺸﻨﻪ ﺩﺭﯾﻐﺎ ﻗﻄﺮﻩ ﺁﺑﯽ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺴﺘﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﺩﺭﯾﻐﺎ ﺟﺎﯼ ﺧﻮﺍﺑﯽ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺩﺍﺏ ﻇﻠﻤﺖ ﻧﻮﺭ ﺭﺍﻫﯽ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻏﺮﺑﺖ ﺳﺮﭘﻨﺎﻫﯽ ﺑﻮﺩ ﺷﺐ ﭘﺮ ﺩﺭﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻏﺼّﻪ ﻫﺎ ﺩﻟﺴﺮﺩ ﮐﺠﺎ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﻢ ﺩﻟﺴﻮﺧﺘﻪ ﺍﯼ ﻫﻢ ﺩﺭﺩ ﺍﺳﯿﺮ ﺻﺪ ﺑﯿﺎﺑﺎﻥ ﻭَﻫﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻫﻢ ﻣﺮﺍ ﭘﺎ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻭ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ ﮐﻮﻫﻢ

ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺗﻮ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯﺍﯼ ﺩﻭﺭﮐﻨﺎﺭ ﺍﻭﻥ ﺑﺮﮐﻪ ﯼ ﻋﻮﺭﻭﻗﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﯿﺪ ﻫﻮﺭﭼﺸﺎﻡ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﮐﻪ ﺑﻮﺩﻭﻗﺖ ﺍﺫﻭﻥ ﺗﻨﮓ ﻏﺮﻭﺏﻭﻗﺖ ﻗﻨﻮﺕ ﻧﯿﻠﻮﻓﺮﻫﻤﻮﻥ ﺯﻣﻮﻥ ﮐﻪ ﺟﻐﺪ ﮐﻮﺭ، ﺩﻟﺶ ﭘﺮ ﺍﺯﮐﻨﺎﯾﻪ ﺑﻮﺩﺻﺪﺍﺕ ﺯﺩﻡ ﻧﯿﻮﻣﺪﯼﺭﻭﺯﺍ ﮔﺬﺷﺖﺷﺒﺎ ﮔﺬﺷﺖﻭﻗﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﺻﺒﺢ ﮔﺬﺷﺖﻋﺼﺮﺍﯼ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﮔﺬﺷﺖﺷﺒﺎﯼ ﺑﯿﺪﺍﺭﯼ ﮔﺬﺷﺖﻧﯿﻮﻣﺪﯼ، ﻧﯿﻮﻣﺪﯼ

Salam abji jonam

Salam abji jonam

ﻋﺸﻖ ﻳﻌﻨﻲ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺑﻲ ﻏﺒﺎﺭ ﺩﻓﺘﺮﻱ ﺍﺯ ﺷﻌﺮ ﻭ ﺍﺯ ﻋﻄﺮ ﺑﻬﺎﺭ ﻋﺸﻖ ﻳﻌﻨﻲ ﻳﻚ ﺗﻤﻨﺎ , ﻳﻚ ﻧﻴﺎﺯ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﺍﺯ ﻋﺎﺷﻘﻲ ﺑﺎ ﺳﻮﺯ ﻭ ﺳﺎﺯ ﻋﺸﻖ ﻳﻌﻨﻲ ﭼﺸﻢ ﺧﻴﺲ ﻣﺴﺖ ﺍﻭ ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺍﻭ ﻋﺸﻖ ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺎﺗﻬﺐ ﺍﺯ ﻳﻚ ﻧﮕﺎﻩ ﻏﺮﻕ ﺩﺭ ﮔﻠﺒﻮﺳﻪ ﺗﺎ ﻭﻗﺖ ﭘﮕﺎﻩ ﻋﺸﻖ ﻳﻌﻨﻲ ﻋﻄﺮ ﺧﺠﻠﺖ ....ﺷﻮﺭ ﻋﺸﻖ ﮔﺮﻣﻲ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻋﺸﻖ ﻋﺸﻖ ﻳﻌﻨﻲ "ﺑﻲ ﺗﻮ ﻫﺮﮔﺰ ...ﭘﺲ ﺑﻤﺎﻥ " ﺗﺎ ﺳﺤﺮ ﺍﺯ ﻋﺎﺷﻘﻲ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﻋﺸﻖ ﻳﻌﻨﻲ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﺍﺭﻱ ﻧﻴﻢ ﻛﻦ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﻗﻠﺐ ﺧﻮﺩ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻛﻦ +

ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺁﻩ ﻭ ﻓﻐﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍ ﯼ ﺳﯿﻨﻪ ﺁﺗﺲ ﻓﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺗﻮ ﮔﺮﺍﻥ ﺟﺎﻥ ﻭ ﮔﺮﺍﻥ ﺑﺎﺭ ﻭ ﮔﺮﺍﻥ ﺩﻝ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﯼ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺟﻨﺲ ﮔﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺧﯿﻞ ﺁﺩﻣﻬﺎﯼ ﺑﯽ ﺩﺭﺩ ﺷﺮﯾﻒ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺩﺭﺩ ﻧﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺩﺭ ﮔﺮﺍﻧﯽ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﯼ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺑﯽ ﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭ ﺧﺮﺟﯽ ﻭ ﺯﯾﺮﻓﺸﺎﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺯﻭﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺟﺮﺍﺕ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻥ ﺑﺎ ﺟﯿﺐ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﻭﺗﻬﯽ ﺩﺭ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﯾﺎ ﺩﮐﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﻧﻖ ﻭ ﻧﻮﻕ ﻭ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻭ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺒﺮ ﺍﯾﻦﺩﺭﺍﺯﯼ ﺯﺑﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﮔﻮﺵ ﻓﻠﮏ ﺭﺍ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ ﺍﯾﻦ ﮔﺸﺎﺩﯼ ﺩﻫﺎﻥﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺗﻮ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺎﺩ ﺍﻣﺎ ﻧﺎﻓﻼ ﺗﻮ ﮐﻠﯿﺪ ﻫﻔﺖ ﺧﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼﺗﻮ ﻋﻘﯿﻢ ﻭ ﻫﻤﺴﺮﺕ ﻧﺎﺯﺍ ﺑﮕﻮ ﭘﺲ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﺣﯿﻒ ﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺯﯾﺮﺧﺎﮐﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﯾﺎ ﻗﻠﮏ ﺑﭽﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﺳﮑﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﻩ ﻗﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺳﮑﻪﻫﺎﯾﺖ ﭘﻮﻝ ﺧﺮﺩ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﺖ ﮐﻼﻥ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺧﺮﺩ ﻭ ﮐﻼﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﺮﺝ ﻭﻭﯾﻼﻫﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﯾﻦ ﺧﺮﺍﺑﻪ ﺁﺷﯿﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺟﺎﯼ ﺳﻨﮓ ﺍﺯ ﭘﯿﺖ ﺭﻭﻏﻦﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﮐﺮﺩﯼ ﺑﻨﺎ ﺭﻭﻏﻦ ﻗﻮﯼ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺭﺧﺘﺨﻮﺍﺏ ﺗﻮ ﭼﻤﻦ ﻫﺎﯼ ﻟﻄﯿﻒﭘﺎﺭﮎ ﻫﺎ ﺍﯾﻦ ﻟﺤﺎﻑ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﮔﺮ ﺩﺭ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺩ ﻧﺪﯾﺪﯼ ﺳﻔﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺭﻧﮓﺭﻧﮓ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺭﻧﮕﯿﻦ ﮐﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﻧﺎﻥ ﻭ ﺧﺸﮏ ﺳﻔﺮﻩ ﺭﺍ ﻓﺮﺿﺎ ﮔﺪﺍﯾﯽ ﮐﺮﺩﻩﺍﯼ ﺍﺷﺘﻬﺎ ﺍﺯ ﺑﻬﺮ ﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﮔﻮﺷﺘﯽ ﺩﺭ ﻻﺑﻼﯼ ﺷﻮﺭﺍﺑﺎﯼ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺗﮑﻪﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﮔﺰ ﺯ ﺍﺳﺘﻨﻄﺎﻕ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﻭ ﮐﻼﻫﺖ ﺑﮕﺬﺭﯾﻢ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﻭﺻﻠﻪ ﺑﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﻃﻨﺰ ﻫﺎﻟﻮ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﮔﻔﺘﻢ ﺁﯾﺎ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺷﻌﺮ ﻭ ﻃﻨﺰ ﻭ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ

ﺗﻮ ﺩﻝ ﭘﺎﯾﯿﺰﯾﻤﻮﻥ ﻣﺜــــــﻞﺑﻬــــــــﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﻭﺍﺳﻤﻮﻥ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﯼﺷـــــﺎﺩﯼ ﻣﯿﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺍﻗﺎ! ﻫﻨـﻮﺯﻡﺑﺎﻏﺒـــــــــﻮﻥ ﺷــــــــﺎﺩﯼ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﺎﻋﺘﯽﺭﻭﻟﺒﺎﺷﻮﻥ ﮔـﻞ ﻟﺒﺨﻨــــــــــــــﺪ ﻣﯿﮑﺎﺭﯼﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﺮﻭﻧﯽ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻫﻨــﻮﺯﻡ ﮐــﻪﻫﻨـــــﻮﺯﻩ ﺩﺍﺩﺍﺵ ﻭ ﻗــﺎﺭﺩﺍﺵ ﻭ ﮐﺎﮐـــﻮ ﻭﺑﺮﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺗﻮ ﺩﻝ ﻣﻠّﺘﯽ ﮐﻪ ﻋﻤـــــﺮﯼﮔﻞ ﺁﻗﺎﺷــﻮﻥ ﺑﻮﺩﯼ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﮐــــﻪ ﺗـــﺎﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻮﻧﺪﮔﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺷﺎﻏﻼﻡ،ﻏﻀﻨﻔـﺮﻭ ﻣﻤﺼﺎﺩﻕ ﻭﻋﯿﺎﻝ ،ﻫﻤﻪ ﺵ - ﮐﺎﺭﺷﻮﻥ ﺑﯽﺗــــــﻮ ﺷﺪﻩ ﮔﺮﯾﻪ ﻭﺯﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﻫﯿﺸﮑﯽﻧﯿﺲ ﮐﻪ ﺩﻭﺩ ﺑﺪﻩ ﺳﺒﯿﻼﯼ ﺷﺎﻏﻼﻣــــﻮﻃﻔﻠﮑﯽ ﺩﭘﺮﺳﻪ ﻭ ﺗـــــﻮﯼ ﺧﻤــــــﺎﺭﯼ ﮔﻞﺁﻗﺎ! ﭼﯽ ﺑﮕﻢ ﺁﺧـــﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﭼﻦ ﺗﺎ ﻋﻮﺍﻡ ﺑﯽﺳﻮﺍﺕ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﮐــﻪ ﺍﺷﮑﺎﺷﻮﻧﻮ ﺟﺎﺭﯼﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺍﻟﮑﯽ ﻣﯿﮕﻦ: ﺗﻮ ﻣُﺮﺩﯼ!ﻭﻟﯽ ﻣﻦﺧﻮﺏ ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﺗــــﻮ ﺑﻬﺸﺖ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﯼ ﻭﻣﺸﻐﻮﻝ ﮐﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﻋﯿﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﯼ؛ﺑﺎ ﺩﻭﮐﻠﻮﻡ ﺣﺮﻑ ﺣﺴﺎﺏ – ﺑﺎﺯﻡ ﺍﻭﻧﺠــــﺎﻫﻔﺘﻪ ﻧﺎﻣـــــﻪ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺷﻨﯿﺪﻡﺍﻭﻧﺠــــــﺎ " ﻋﺒﯿﺪ" ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺳـــــﺮ ﺩﺑﯿﺮﺗﻪﻣﯿﮕﯿـــــﺮﻩ ﮐﻠّﯽ ﺍﺯﺕ ﺍﺿﺎﻓــــــــﻪ ﮐﺎﺭﯼﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﻨﮑــﻪ "ﺳﻮﺯﻧﯽ" ﺩﺳﺘﻪ ﮔﻠﯽﺑﻪ ﺁﺏ ﻧﺪﻩ ﺍﻭﻧــــــــــﻮ ﮐﺮﺩﯼ ﻣﺴﻮﻭﻝﺑﺨﺶ ﺍﺩﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! "ﺍﺷﺮﻑ ﺍﻟﺪﯾﻦ" ﺗﻮﺭﻭﺍﺑﻂ ﻋﻤـــﻮﻣﯽ ﻣﺸﻐــﻮﻟﻪ "ﺩﺧــــﻮ" ﻫﻢﺗــــــﻮ ﻗﺴﻤﺖ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺷﻨﯿﺪﻡﻓﺮﺷﺘﻪ ﻫـــــــــﺎ ﻫﯽ ﻣﯿﺬﺍﺭﻥ ﺳﺮﺑﻪ ﺳﺮﺕﻫﯽ ﻣﯿﺮﻥ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﯿﮕﻦ : ﺳﻮﻓﺎﻑ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﮔﻞﺍﻗﺎ!؟ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﺗﻮﯼ ﺑﻬﺸﺖ ﺳـــــﻮﮊﻩ ﻓﺖﻭﻓﺮﺍﻭﻭﻧــﻪ ﺑﺎﺯ ﻗﻠﻢ ﺩﺳﺘﺘﻪ ﺩﻧﺒـــــــﺎﻝﺷﮑـــــــــﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺭﻓﻘـــــــــﺎ ﺑﻪﭘﯿﺸﻮﺍﺯﺕ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﺑﻬﺖ ﻣﯿﮕــــــﻦ: ﻣﯽﺩﻭﻧﺴﺘﯿﻢ ﻣــــــﺎﺭﻭ ﺗﻨﻬــــﺎ ﻧﻤﯿﺬﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ!"ﻓﯿﻨﮕﯿﻠﯽ" "ﺯﺍﻻﺱ" "ﻓﻼﻧﯽ" ﻫﻤﻪ ﯾﺎﺭﺍﯼﻗﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺑﻐـــــــــﻞ ﮔﺮﻓﺘﻨﺖ ﺑﻪ ﺭﺳﻢﯾـــــﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺍﯾﻨﻄﺮﻑ "ﺑﻠﺒﻞ ﮔﻮﯾـــــــﺎ"ﺩﺍﺭﻩ ﭼﻬﭽﻪ ﻣﯽ ﺯﻧﻪ ﺍﻭﻧﻄﺮﻑ ﺑـــﺎﻝ ﻣﯽ ﺯﻧﻪ"ﺧﺮﻭﺱ ﻻﺭﯼ" ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺗﻮﯼ ﻗـــــﺎﺏ ﺩﻝﻣﺮﺩﻡ ﻣﯽ ﻣﻮﻧﻪ ﺗـــــﺎ ﺑﻪ ﺍﺑــــﺪ ﯾــــﺎﺩﺗـــــــــــﻮ ﻣﺜﻞ ﯾﻪ ﻋﮑـﺲ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ!ﻏﯿﺮ ﺩﻭﺭﯼ ﺷﻤــــــــــــﺎ ﺗﻮ ﺩﻟﻤﻮﻥ ﻣﻼﻟﯽﻧﯿﺲ ﮐﻪ ﺍﻭﻧﻢ ﺑﺎ ﯾﺎﺩﺗــــــــــﻮﻥ ﻣﯿﺸﻪﻓﺮﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺑﻪ ﺗﻤﻮﻡ ﺭﻓﻘـــــﺎ ﺳﻼﻡﻣـــــــــــــﺎﺭﻭ ﺑﺮﺳـــــﻮﻥ ﯾﻪ ﺳﻼﻡ ﭘﺮ ﺍﺯﻭﻓـــــــــــﺎ ﻭﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺩﺳﺘﺘﻢ ﮐﻪﺧﻮﺏ ﺷﺪﻩ ﺩﯾﮕــــــــــﻪ ﺑﻬﻮﻧﻪ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﭘﺲﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺖ ﻧﺸﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕـــــــــﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ!ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾـــــﻦ ﻣﺼـﺪّﻉ ﻭﻗﺖ ﺷﺮﯾﻔﺖ ﻧﻤﯽﺷﻢ ﻗﺎﻓﯿــــــــــــﻪ ﺑﺮﺍﻡ ﺁﻭﺭﺩﻩ"ﺑﺪﺑﯿــــﺎﺭﯼ" ﮔﻞ ﺁﻗﺎ!! ﺑﺎﺱ ﺑﺒﺨﺸﯽ ﮐﻪ ﻧﺸﺪﻻﯾﻖ ﺗــــــــﻮ ﺷﻌﺮﯼ ﺑﮕﻢ "ﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻮﻝ"ﻣﻮﻧﺪ ﻭ ﯾﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺷﺮﻣﺴﺎﺭﯼ ﮔﻞﺁﻗﺎ ! ...................................

ﺩﮐﺘﺮ ﻋﻠﯽ ﺷﺮﯾﻌﺘﯽ *ﺍﺳﺮﺍﻑﻣﺤﺒﺖ ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺘﻦ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻻﯾﻖﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺘﻦ ﻧﯿﺴﺖ، ﺍﺳﺮﺍﻑ ﻣﺤﺒﺖﺍﺳﺖ … ﻋﻘﻞ ﻭ ﻗﻠﺐ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺩﺍﺭﻩﮐﺮﺩﻥ ﺧﻮﺩﺕ ﺍﺯ ﻋﻘﻠﺖ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻦﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﻗﻠﺒﺖ.ﻗﻄﺎﺭ ﺷﻬﺮ ﺑﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﻗﻄﺎﺭ ﺷﻬﺮﺑﺎﺯﯼﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺍﺯ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻟﺬﺕ ﻣﯽﺑﺮﯼﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﻧﻤﯽﺭﺳﯽ. ﺧﻮﺑﯽﺁﺩﻡﻫﺎ ﻭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺑﯽﻫﺎﯼﺁﺩﻡﻫﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺕ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺑﺴﺎﺯ. ﭘﺲﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺩﺭ ﺣﻖ ﺗﻮ ﺑﺪﯼ ﮐﺮﺩﻧﺪ ، ﻓﻘﻂﯾﮏ ﺁﺟﺮ ﺍﺯ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺑﺮﺩﺍﺭ !ﺑﯽﺍﻧﺼﺎﻓﯿﺴﺖ ﺍﮔﺮ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺧﺮﺍﺏ ﮐﻨﯽﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪﺗﻮﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻫﺪﯾﻪ ﺑﺪﻫﺪ، ﻧﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍﮐﻪ ﺁﺭﺯﻭ ﺩﺍﺭﯼ، ﺯﯾﺮﺍ ﮔﺎﻫﯽ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯼﺗﻮ ﮐﻮﭼﮏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ ﺗﻮﺑﺴﯿﺎﺭ! ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺍﺯ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺯﻧﺪﮔﯽﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻧﺸﻮ، ﮐﺎﺭﮔﺮﺩﺍﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪﺳﺨﺖ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﺶ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦﺑﺎﺯﯾﮕﺮ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ. ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﮔﺮ ﺁﺭﺯﻭﯾﯽﺩﺭ ﺗﻮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ، ﺑﺪﺍﻥ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﺁﻥ ﺭﺍﺩﺭ ﺗﻮ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ! ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺪﺍﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﺩ، ﺗﻘﺼﯿﺮ ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪﮐﺎﺳﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﯾﻢ

» ﮐﻮﭼﻪ - ﻓﺮﯾﺪﻭﻥ ﻣﺸﯿﺮﯼ «ﺑﻲ ﺗﻮ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺷﺒﻲ ﺑﺎﺯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻮﭼﻪﮔﺬﺷﺘﻢﻫﻤﻪ ﺗﻦ ﭼﺸﻢ ﺷﺪﻡ ﺧﻴﺮﻩ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺗﻮﮔﺸﺘﻢﺷﻮﻕ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺗﻮ ﻟﺒﺮﻳﺰ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺟﺎﻡﻭﺟﻮﺩﻡ،ﺷﺪﻡ ﺁﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻛﻪ ﺑﻮﺩﻡﺩﺭ ﻧﻬﺎﻧﺨﺎﻧﻪ ﻱ ﺟﺎﻧﻢ ﮔﻞ ﻳﺎﺩ ﺗﻮ ﺩﺭﺧﺸﻴﺪﺑﺎﻍ ﺻﺪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺧﻨﺪﻳﺪﻋﻄﺮ ﺻﺪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﭘﻴﭽﻴﺪﻳﺎﺩﻡ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ﺷﺒﻲ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻮﭼﻪﮔﺬﺷﺘﻴﻢﭘﺮﮔﺸﻮﺩﻳﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻠﻮﺕ ﺩﻟﺨﻮﺍﺳﺘﻪﮔﺸﺘﻴﻢﺳﺎﻋﺘﻲ ﺑﺮ ﻟﺐ ﺁﻥ ﺟﻮﻱ ﻧﺸﺴﺘﻴﻢﺗﻮ ﻫﻤﻪ ﺭﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺩﺭ ﭼﺸﻢﺳﻴﺎﻫﺖﻣﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺤﻮ ﺗﻤﺎﺷﺎﻱ ﻧﮕﺎﻫﺖﺁﺳﻤﺎﻥ ﺻﺎﻑ ﻭ ﺷﺐ ﺁﺭﺍﻡﺑﺨﺖ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍﻡﺧﻮﺷﻪ ﻣﺎﻩ ﻓﺮﻭ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺩﺭ ﺁﺏﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﻣﻬﺘﺎﺏﺷﺐ ﻭ ﺻﺤﺮﺍ ﻭ ﮔﻞ ﻭ ﺳﻨﮓﻫﻤﻪ ﺩﻝ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﺁﻭﺍﺯ ﺷﺒﺎﻫﻨﮓﻳﺎﺩﻡ ﺁﻳﺪ : ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻲ :ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻋﺸﻖ ﺣﺬﺭ ﻛﻦ!ﻟﺤﻈﻪ ﺍﻱ ﭼﻨﺪ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺁﺏ ﻧﻈﺮ ﻛﻦﺁﺏ ، ﺁﺋﻴﻨﻪ ﻋﺸﻖ ﮔﺬﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖﺗﻮ ﻛﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﻧﮕﺮﺍﻥﺍﺳﺖﺑﺎﺵ ﻓﺮﺩﺍ ، ﻛﻪ ﺩﻟﺖ ﺑﺎ ﺩﮔﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ!ﺗﺎ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻛﻨﻲ، ﭼﻨﺪﻱ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﺮﺳﻔﺮ ﻛﻦ!ﺑﺎ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻢ :"ﺣﺬﺭ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ؟ﻧﺪﺍﻧﻢ!ﺳﻔﺮ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺗﻮ؟ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ!ﺭﻭﺯ ﺍﻭﻝ ﻛﻪ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻤﻨﺎﻱ ﺗﻮ ﭘﺮ ﺯﺩﭼﻮﻥ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﻟﺐ ﺑﺎﻡ ﺗﻮ ﻧﺸﺴﺘﻢ،ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﻨﮓ ﺯﺩﻱ ﻣﻦ ﻧﻪ ﺭﻣﻴﺪﻡ، ﻧﻪﮔﺴﺴﺘﻢ"ﺑﺎﺯ ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ: " ﺗﻮ ﺻﻴﺎﺩﻱ ﻭ ﻣﻦ ﺁﻫﻮﻱﺩﺷﺘﻢﺗﺎ ﺑﻪ ﺩﺍﻡ ﺗﻮ ﺩﺭﺍﻓﺘﻢ، ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﮔﺸﺘﻢ ﻭﮔﺸﺘﻢﺣﺬﺭ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻧﺪﺍﻧﻢﺳﻔﺮ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺗﻮ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ، ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ...!ﺍﺷﻜﻲ ﺍﺯﺷﺎﺧﻪ ﻓﺮﻭ ﺭﻳﺨﺖﻣﺮﻍ ﺷﺐ ﻧﺎﻟﻪ ﻱ ﺗﻠﺨﻲ ﺯﺩ ﻭ ﺑﮕﺮﻳﺨﺖ!ﺍﺷﻚ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻟﺮﺯﻳﺪﻣﺎﻩ ﺑﺮ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺧﻨﺪﻳﺪ،ﻳﺎﺩﻡ ﺁﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺟﻮﺍﺑﻲ ﻧﺸﻨﻴﺪﻡﭘﺎﻱ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻛﺸﻴﺪﻡﻧﮕﺴﺴﺘﻢ ، ﻧﺮﻣﻴﺪﻡﺭﻓﺖ ﺩﺭ ﻇﻠﻤﺖ ﻏﻢ، ﺁﻥ ﺷﺐ ﻭ ﺷﺐﻫﺎﻱ ﺩﮔﺮ ﻫﻢﻧﻪ ﮔﺮﻓﺘﻲ ﺩﮔﺮ ﺍﺯ ﻋﺎﺷﻖ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﺧﺒﺮﻫﻢﻧﻪ ﻛﻨﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻮﭼﻪ ﮔﺬﺭ ﻫﻢ!ﺑﻲ ﺗﻮ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺣﺎﻟﻲ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻮﭼﻪﮔﺬﺷﺘﻢ!

ﺧﺪﺍﯾﺎ ﻗﺪﺭﺗﯽ ﺩﻩ ﺗﺎ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﮐﻼﻡ ﻧﻐﺰ ﻭﭘﺮ ﻣﻌﻨﺎ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﺳﻮﺯ ﺩﻝ ﺭﺍ ﺩﺭﺩ ﺟﺎﻥﺭﺍ ﺯﺷﻮﺭ ﻭ ﺷﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﭘﺮ ﻏﻮﻏﺎ ﻧﻮﯾﺴﻢﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﮐﻪ ﭘﺮ ﺟﻬﻞ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻇﻠﻤﺖ ﺧﺪﺍﯾﺎﻗﺪﺭﺗﯽ ﺩﻩ ﺑﺎ ﺩﻝ ﺑﯿﻨﺎ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﻫﺮ ﭼﻪﺧﻮﺑﯿﺴﺖ ﺁﺷﮑﺎﺭﺍ ﺯﺑﺪﻫﺎ ﻭ ﺩﺭﻭﻏﻬﺎ ﻭ ﺩﻭﺭﻭﺋﯿﻬﺎ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﻣﺜﺎﻝ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺏ ﺭﺣﻤﺎﻥﺣﻘﯿﻘﺖ ﺭﺍ ﻧﻪ ﺭﻭﯾﺎﻫﺎ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﺎﯼﺧﻮﺏ ﻭ ﻋﺒﺮﺕ ﺁﻣﻮﺯ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺩﯾﺮﻭﺯ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻣﺮﻭﺯﻭ ﺍﺯ ﻓﺮﺩﺍ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﺑﮑﻮﺑﻢ ﺑﺎ ﻗﻠﻢ ﺍﻫﺮﯾﻤﻨﺎﻥ ﺭﺍﺻﺮﺍﻁ ﺍﻟﻤﺴﺘﻘﯿﻢ ﺧﺎﻟﻖ ﯾﮑﺘﺎ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﺧﺪﺍﯾﺎﻗﺪﺭﺗﯽ ﺩﻩ ﺗﺎ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﻫﺪﺍﯾﺘﮕﺮ ﺗﻮﺋﯽ ﺯﯾﺒﺎﻧﻮﯾﺴﻢ**

» ﮐﻮﭼﻪ - ﻓﺮﯾﺪﻭﻥ ﻣﺸﯿﺮﯼ «ﺑﻲ ﺗﻮ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺷﺒﻲ ﺑﺎﺯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻮﭼﻪﮔﺬﺷﺘﻢﻫﻤﻪ ﺗﻦ ﭼﺸﻢ ﺷﺪﻡ ﺧﻴﺮﻩ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺗﻮﮔﺸﺘﻢﺷﻮﻕ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺗﻮ ﻟﺒﺮﻳﺰ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺟﺎﻡﻭﺟﻮﺩﻡ،ﺷﺪﻡ ﺁﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻛﻪ ﺑﻮﺩﻡﺩﺭ ﻧﻬﺎﻧﺨﺎﻧﻪ ﻱ ﺟﺎﻧﻢ ﮔﻞ ﻳﺎﺩ ﺗﻮ ﺩﺭﺧﺸﻴﺪﺑﺎﻍ ﺻﺪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺧﻨﺪﻳﺪﻋﻄﺮ ﺻﺪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﭘﻴﭽﻴﺪﻳﺎﺩﻡ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ﺷﺒﻲ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻮﭼﻪﮔﺬﺷﺘﻴﻢﭘﺮﮔﺸﻮﺩﻳﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻠﻮﺕ ﺩﻟﺨﻮﺍﺳﺘﻪﮔﺸﺘﻴﻢﺳﺎﻋﺘﻲ ﺑﺮ ﻟﺐ ﺁﻥ ﺟﻮﻱ ﻧﺸﺴﺘﻴﻢﺗﻮ ﻫﻤﻪ ﺭﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺩﺭ ﭼﺸﻢﺳﻴﺎﻫﺖﻣﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺤﻮ ﺗﻤﺎﺷﺎﻱ ﻧﮕﺎﻫﺖﺁﺳﻤﺎﻥ ﺻﺎﻑ ﻭ ﺷﺐ ﺁﺭﺍﻡﺑﺨﺖ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍﻡﺧﻮﺷﻪ ﻣﺎﻩ ﻓﺮﻭ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺩﺭ ﺁﺏﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﻣﻬﺘﺎﺏﺷﺐ ﻭ ﺻﺤﺮﺍ ﻭ ﮔﻞ ﻭ ﺳﻨﮓﻫﻤﻪ ﺩﻝ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﺁﻭﺍﺯ ﺷﺒﺎﻫﻨﮓﻳﺎﺩﻡ ﺁﻳﺪ : ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻲ :ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻋﺸﻖ ﺣﺬﺭ ﻛﻦ!ﻟﺤﻈﻪ ﺍﻱ ﭼﻨﺪ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺁﺏ ﻧﻈﺮ ﻛﻦﺁﺏ ، ﺁﺋﻴﻨﻪ ﻋﺸﻖ ﮔﺬﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖﺗﻮ ﻛﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﻧﮕﺮﺍﻥﺍﺳﺖﺑﺎﺵ ﻓﺮﺩﺍ ، ﻛﻪ ﺩﻟﺖ ﺑﺎ ﺩﮔﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ!ﺗﺎ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻛﻨﻲ، ﭼﻨﺪﻱ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﺮﺳﻔﺮ ﻛﻦ!ﺑﺎ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻢ :"ﺣﺬﺭ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ؟ﻧﺪﺍﻧﻢ!ﺳﻔﺮ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺗﻮ؟ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ!ﺭﻭﺯ ﺍﻭﻝ ﻛﻪ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻤﻨﺎﻱ ﺗﻮ ﭘﺮ ﺯﺩﭼﻮﻥ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﻟﺐ ﺑﺎﻡ ﺗﻮ ﻧﺸﺴﺘﻢ،ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﻨﮓ ﺯﺩﻱ ﻣﻦ ﻧﻪ ﺭﻣﻴﺪﻡ، ﻧﻪﮔﺴﺴﺘﻢ"ﺑﺎﺯ ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ: " ﺗﻮ ﺻﻴﺎﺩﻱ ﻭ ﻣﻦ ﺁﻫﻮﻱﺩﺷﺘﻢﺗﺎ ﺑﻪ ﺩﺍﻡ ﺗﻮ ﺩﺭﺍﻓﺘﻢ، ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﮔﺸﺘﻢ ﻭﮔﺸﺘﻢﺣﺬﺭ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻧﺪﺍﻧﻢﺳﻔﺮ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺗﻮ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ، ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ...!ﺍﺷﻜﻲ ﺍﺯﺷﺎﺧﻪ ﻓﺮﻭ ﺭﻳﺨﺖﻣﺮﻍ ﺷﺐ ﻧﺎﻟﻪ ﻱ ﺗﻠﺨﻲ ﺯﺩ ﻭ ﺑﮕﺮﻳﺨﺖ!ﺍﺷﻚ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻟﺮﺯﻳﺪﻣﺎﻩ ﺑﺮ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺧﻨﺪﻳﺪ،ﻳﺎﺩﻡ ﺁﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺟﻮﺍﺑﻲ ﻧﺸﻨﻴﺪﻡﭘﺎﻱ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻛﺸﻴﺪﻡﻧﮕﺴﺴﺘﻢ ، ﻧﺮﻣﻴﺪﻡﺭﻓﺖ ﺩﺭ ﻇﻠﻤﺖ ﻏﻢ، ﺁﻥ ﺷﺐ ﻭ ﺷﺐﻫﺎﻱ ﺩﮔﺮ ﻫﻢﻧﻪ ﮔﺮﻓﺘﻲ ﺩﮔﺮ ﺍﺯ ﻋﺎﺷﻖ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﺧﺒﺮﻫﻢﻧﻪ ﻛﻨﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻮﭼﻪ ﮔﺬﺭ ﻫﻢ!ﺑﻲ ﺗﻮ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺣﺎﻟﻲ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻮﭼﻪﮔﺬﺷﺘﻢ!

ﺯ ﭼﺸﻤﺖ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺩﻭﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯ….ﭘﺮ ﺍﺯﺍﻭﺝ ﻭ ﻋﺸﻖ ﻭ ﻏﺮﻭﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺍﮔﺮ ﻏﺼﻪ ﺑﺎﺭﯾﺪ ﺍﺯ ﻣﺎﻩ ﻭ ﺳﺎﻝ….ﺑﻪ ﯾﺎﺩﮔﺬﺷﺘﻪ ﺻﺒﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺷﮑﺴﺘﻨﺪ ﺍﮔﺮ ﻗﺎﺏ ﯾﺎﺩ ﻣﺮﺍ…..ﺩﻝ ﺷﯿﺸﻪﺩﺍﺭﻡ ﺑﻠﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺳﻔﺮ ﭼﺎﺭﻩ ﺩﺭﺩﻫﺎﯾﻢ ﻧﺸﺪ….. ﭘﺮ ﺍﺯ ﻓﮑﺮﺭﺍﻩ ﻋﺒﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺳﺘﺎﺭﻩ ﺷﺪﻥ ﮐﺎﺭ ﺳﺨﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ….ﮔﺮﺷﺘﻢ ﻭﻟﯽ ﻏﺮﻕ ﻧﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﻗﺸﻨﮓ ﺗﻮﺍﻡ…..ﭘﺮ ﺍﺯ ﯾﺎﺩﻭ ﺷﻮﻕ ﻭ ﻣﺮﻭﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺗﺮﺍ ﮔﻢ ﻧﮑﺮﺩﻡ ﺧﻮﺩﺕ ﮔﻢ ﺷﺪﯼ……ﻣﻦﺷﯿﻔﺘﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺟﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺍﮔﺮ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ…..ﺩﺭﺍﯾﻦ ﻋﺮﺻﻪ ﻣﺮﺩﯼ ﺟﺴﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺍﮔﺮ ﮐﻮﮎ ﻣﺎﻫﻮﺭ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻧﺴﺎﺧﺖ…..ﭘﺮ ﺍﺯﻧﻐﻤﻪ ﭘﮏ ﻭ ﺷﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﻗﺒﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺷﯽ ﻫﺎ ﮐﻢﺍﺳﺖ…..ﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺍﻡ ﭘﺲ ﺻﺒﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯ

salam,khahej vali nemid0nam u chera to friendam nisti!

ﮔﻮﻟﻮ ﺩﺭﺩﯾﻢ ﺗﺎﺑﺎﻏﺎﺻﺒﺮ ﺍﺋﻠﻪ ﺩﯾﻢ ﺳﺎﺑﺎﺣﺎﯾﺎﺭﯾﻤﺎ ﻗﻮﻧﺎﻕ ﮔﺌﺘﺪﯾﻢﺩﻭﺭﻭﺏ ﭼﯿﺨﺪﯼ ﻗﺎﺑﺎﻏﺎﮔﻞ ﺭﻭ ﭼﯿﺪﻡ ﺗﻮ ﺑﺸﻘﺎﺏﺻﺒﺮ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﻓﺮﺩﺍﻣﻬﻤﺎﻥ ﯾﺎﺭﻡ ﺷﺪﻡﺁﻣﺪ ﺑﻪ ﭘﯿﺸﻮﺍﺯ ﻣﻦﺩﺭﻧﺎ ﮔﻠﯿﺮ ﺑﻮ ﺑﺎﻏﺎﻗﻮﻧﻮﺭ ﺑﻮﺗﺎﻕ ﺑﻮﺗﺎﻏﺎﺍﺅﻟﻮ ﺍﻭﻟﺴﺎﻡ ﺩﯾﺮﯾﻠﻠﻢﯾﺎﺭﯾﻢ ﮔﻠﺴﻪ ﺑﻮ ﺑﺎﻏﺎﺩﺭﻧﺎ ﻣﯽ ﺁﺩ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻍﺍﺯ ﺷﺎﺧﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﺷﺎﺧﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﯽ ﭘﺮﺩﻣﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻢ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻡﺍﮔﺮ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻍ ﺑﯿﺎﯾﺪﺁﻏﺎﺟﺪﺍ ﺁﻟﻤﺎ ﻗﺎﻟﺪﯼﺩﺭﻣﻪ ﺩﯾﻢ ﺁﻟﻤﺎ ﻗﺎﻟﺪﯼﺑﯿﺰ ﮔﯿﺰﻟﯿﻦ ﺳﺌﻮﯾﺸﻤﯿﺸﺪﯾﻖﮐﯿﻢ ﻗﺎﻝ ﻣﺎﻗﺎﻻ ﺳﺎﻟﺪﯼ؟ﺭﻭ ﺩﺭﺧﺖ ﺳﯿﺐ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻧﭽﯿﺪﻡ ﺳﯿﺐ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻣﺎ ﻣﺨﻔﯿﺎﻧﻪ ﺩﻝ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﮐﺮﺩ؟ﺁﻏﺎﺟﺪﺍ ﯾﺎﺭﯾﻢ ﺁﻟﻤﺎﻗﺎﻟﯿﺒﺪﯼ ﯾﺎﺭﯾﻢ ﺁﻟﻤﺎﺁﻟﯿﺮﺳﺎﻥ ﺟﺎﻧﯿﻤﯽ ﺁﻝﺍﻟﯿﻤﺪﻥ ﯾﺎﺭﯾﻢ ﺁﻟﻤﺎﺭﻭ ﺩﺭﺧﺖ ﻧﯿﻤﻪ ﺳﯿﺐﻣﺎﻧﺪﻩ ﻧﯿﻤﻪ ﺳﯿﺐﻣﯽ ﮔﯿﺮﯼ ﺟﺎﻥ ﺭﻭ ﺑﮕﯿﺮﯾﺎﺭ ﻧﺎﺯﻧﯿﻨﻢ ﺭﻭ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﮕﯿﺮﺍﯾﮑﯽ ﻗﺎﭘﯽ ﯾﺎﻥ ﯾﺎﻧﺎﺍﻟﯿﻤﻪ ﯾﺎﺧﺪﯾﻢ ﺣﻨﺎﺳﻨﻪ ﺳﻮﺩ ﻭﺋﺮﻥ ﺁﻧﺎﺍﻭﻻ ﻣﻨﻪ ﻗﺎﯾﻦ ﺁﻧﺎﺩﻭ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﻐﻞ ﺩﺳﺖ ﻫﻢﺣﻨﺎ ﻣﺎﻟﯿﺪﻡ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻢﺍﻟﻬﯽ ﻣﺎﺩﺭﯼ ﮐﻪ ﺷﯿﺮﺕ ﺩﺍﺩﻩﻣﺎﺩﺭﺯﻧﻢ ﺑﺸﻪ____________________________________ﺍﯾﻦ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﺯﯾﺒﺎ ﺍﺯ ﺳﺎﯾﺖ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺯﯾﺒﺎﯼﺷﯿﻨﺪﺧﺖ.ﮐﺎﻡ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﺷﺪﻩ

ﻋﺸﻖ ﻳﻌـﻨﯽ ﭼﻮﻥ ﻣﺤـﻤـﺪ ﭘـﺎﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻋﺸﻖ ﻳﻌﻨﯽ ﻫﻤﭽﻮ ﻳﻮﺳﻒﻗﻌﺮ ﭼﺎﻩ ﻋﺸﻖ ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻴﺴﺘﻮﻥ ﮐﻨﺪﻥﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻋﺸﻖ ﻳﻌﻨﯽ ﺯﺍﻫــﺪ ﺍﻣﺎ ﺑُـﺖﭘﺮﺳـﺖ ﻋﺸﻖ ﻳﻌﻨﯽ ﻫﻤﭽﻮ ﻣﻦﺷﻴـﺪﺍ ﺷﺪﻥ ﻋﺸﻖ ﻳﻌﻨـﯽ ﻗـﻄﺮﻩ ﻭﺩﺭﻳــﺎ ﺷـﺪﻥ ﻋﺸﻖ ﻳﻌﻨﯽ ﻳﮏﺷﻘﺎﻳـﻖ ﻏـﺮﻕ ﺧﻮﻥ ﻋﺸﻖ ﻳﻌﻨﯽﺩﺭﺩ ﻭ ﻣﺤﻨﺖ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﻋﺸـﻖ ﻳﻌﻨـﯽﻳﮏ ﺗﺒﻠﻮﺭ ﻳـﮏ ﺳــﺮﻭﺩ ﻋﺸﻖ ﻳﻌﻨﯽﻳـﮏ ﺳﻼﻡ ﻭ ﻳﮏ ﺩﺭﻭﺩ

Salam abji nastaran khobi ¿ hamishe dadash kochike bayad behet sar bezane khob yebaram to sar bezan